Even bellen voor persbericht versturen levert veel op
Als je klaar bent met het schrijven van je persbericht, wil je niks lievers dan direct op de verzendknop drukken. Logisch, heel menselijk, maar niet handig. Wat jij eerst moet doen, is bellen.
Veel journalisten vinden nabellen not done. Zeker, als je alleen maar vraagt ‘of het persbericht is ontvangen’, dan moet je zeker niet bellen. Dikke kans dat alles prima is verlopen met de logistiek van je bericht. Immers: de tijd dat de postkoets onderweg overvallen kon worden, ligt alweer een poosje achter ons.
1.800 persberichten per dag
Wen er maar aan: een journalist zal zelden spontaan laten weten dat hij een mail heeft ontvangen. Persbureau ANP krijgt 1.800 (!) persberichten per dag, je snapt, dat is geen doen. En als je de juiste, persoonlijke mailadressen hebt van de juiste mensen, dan hóéf je ook niet te bellen.
Vertel iets nieuws
Toch leert de ervaring dat nabellen verstandig kan zijn. Omdat de redacteur die je gemaild had, ziek is en niemand in z’n mail kijkt. Of omdat er bij de overdracht van de dagdienst naar de avondploeg iets is misgegaan. Zorg alleen voor een prikkelende openingstekst. Zeg iets als: ‘Ik bel vanwege de presentatie van een onderzoek overmorgen. Hebben jullie daar belangstelling voor?’ Of talloze varianten hierop. Je moet dan wel iets nieuwswaardigs noemen, anders heeft het geen zin.
Vervolgens zijn er allerlei scenario’s denkbaar. Een veelvoorkomende reactie is dat de journalist zegt ‘klinkt interessant’ en laat weten dat hij het idee wil bespreken met de redactie. Dat is meestal niet om je af te schepen, maar omdat hij daadwerkelijk overlegt met zijn collega’s en chef of er op dat moment niet andere, belangrijkere zaken zijn waar hij over moet schrijven.
Verstuur nu je bericht
Vervolgens zal hij vragen of je ook iets op papier hebt staan. Tadaa! Jouw persbericht kan (weer) worden verstuurd. Nou is het zaak, als je een goede persrelatie belangrijk vindt, om niet te zeuren dat je dat al had gedaan. Bovendien: waarom bel je dan eigenlijk? Het maakt jou niet uit dat je al eerder een bericht hebt verstuurd, blijkbaar heeft deze – potentieel – enthousiaste journalist er nog geen onder ogen gehad. Druk vervolgens – snel – op de verzendknop, maar niet voordat je eerst nog een persoonlijk tekstje erbij hebt geschreven waarin je verwijst naar jullie gesprek.
Bellen voor een primeur
Er is nog een reden om niet zomaar een persbericht te versturen maar eerst te bellen. Bijvoorbeeld omdat je een primeur wilt afspreken met een journalist, zodat zijn medium het nieuws als eerste kan publiceren. In ruil daarvoor kun jij misschien een prominentere plek bedingen in de krant op de site of in een televisieprogramma.
Maar ook in dat geval is het verstandig om een persbericht achter de hand te hebben. Een journalist gaat vaak met collega’s of zijn chef overleggen of bepaald nieuws interessant genoeg is voor zijn krant of programma. Dan is het handig als hij en zijn collega’s snel kunnen worden geïnformeerd. Een persbericht is daar een uitstekend middel voor.
Persbericht: pitchbericht
Tot slot: een persbericht schrijven terwijl je misschien alleen maar een paar media wil bellen, is geen weggegooide tijd. Het helpt je namelijk bij het formuleren van je pitch, het gesprekje waarmee je een journalist wil overtuigen dat je nieuws voor hem hebt dat echt de moeite waard is. Die pitch moet to-the-point zijn en binnen een halve minuut een journalist overtuigen dat het de moeite loont om jou nog langer aan de telefoon te hebben.
